Chad in NYC
Door: Jan en Ilse
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ilse
30 Maart 2012 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Voor velen heb ik geen introductie meer nodig maar voor dat kleine groepje dat mij nog niet kent, ik ben Chad. Wereldberoemd om mijn ‘good looks’, perfecte ‘dance moves’, mijn onweerstaanbare krullen maar vooral als eeuwige soulmate van Ilse.
Ilse vroeg als verjaardagscadeautje aan haar vriendinnen een sportieve, knappe, lieve, reislustige man met krullen en de juiste dance moves. Zij vonden mij natuurlijk en de rest is geschiedenis.
Jammer genoeg was de romance tussen Ilse en mij van korte duur. Op dezelfde avond dat ze mij kreeg ontmoette ze de man van haar dromen, Jan. Ok, ok, ok, ik snap het, onwijs aantrekkelijke kerel, hij praat misschien meer dan dat ik doe en hij is iets groter. Maar dan toch, op dezelfde avond dat ik viel voor haar, brak ze ook mijn hart. Gelukkig vonden we een tussenweg en mocht ik in het huis van Ilse blijven. Soms deed het pijn om hen zo verliefd te zien maar ik had Ilse ook genoeg dagen voor me alleen. Er gebeurde niets, Ilse is loyaal, maar ik genoot van haar gezelschap. We werden soulmates tot die ene dag………Haar vriendinnen vonden het tijd voor een wereldreis. Niet met z’n allen, nee een wereldreis voor mij. Ook al vond ik het moeilijk om Ilse te missen, ik wist dat ze in goede handen was. De meiden waren heel wat van plan en met gezonde weerstand ben ik eraan begonnen. Wat een trip!
In een klein jaar tijd ben ik in Valkenswaard, Naaldwijk, Duitsland, Samos, Toscane, Portugal, Australië, Nieuw Zeeland en de Maledive geweest. Ik was in het gezelschap van mooie meiden die me de tijd van mijn leven hebben bezorgd. Mijn leven was één groot feest. Ik ging van discotheek naar zwembad, strand, massage, motortoertochten, paardrijden, chickies versieren, borrels drinken, bowlen: genieten dus. Ook waren er mooie momenten waar ik als VIP bij mocht zijn zoals het huwelijk van Jan en Ilse en het moment dat Wiet en Erik erachter kwamen dat ze een baby krijgen. Ik voelde me vereerd.
En toen kwam die ene dag steeds dichterbij. Jan en Ilse zouden vertrekken naar New York. Ik heb zo in de rats gezeten of ik haar nog ooit zou zien en of ze me al miste. En toen kwam het verlossende woord, ik mocht mee, mee naar NYC, whooeeehooeee. Ik ben met een paar meiden een mooi pakje uit gaan zoeken zodat ik mijn status in Amerika ook hoog kon houden. Ik was er klaar voor, de hereniging met mijn soulmate en een nieuwe trip. Een paar dagen voordat het zover was vond de hereniging plaats. De meiden hadden weer hun best gedaan. Ze hebben mijn dromen waar gemaakt: een eigen boek en weer in gezelschap zijn van Ilse. Ilse was dolgelukkig alleen had ze me niet gemist! Ze dacht dat ze me had weggegeven aan een vriendin die mijn “good looks” en charme wel kon gebruiken. Ik was boos, verdrietig, alles tegelijk maar toen keek ik in die mooie blauwe ogen, dacht aan onze trip en ja, ik vergaf haar. Vanaf dat moment waren we samen, in ieder geval dat dacht ik. Maar daar kwam de volgende teleurstelling, ik kon niet mee in de koffer en moest met de luchtvracht mee. ‘Nog twee weken wachten lieverd’, zei ze.
Hello New York City, daar was ik dan. Na twee weken in een doos te hebben gezeten, wat al een avontuur op zich was, kon het echte avontuur beginnen. Ik wilde de stad verkennen, mijn dance moves laten zien in de hipste clubs, genieten in Central Park, stralen in een musical, mijn haar en nagels laten doen, shoppen op 5th avenue en samen zijn met Ilse. Ik had al mijn hoop op haar gevestigd want ze zou toch niets om handen hebben. Ik zag me al lopen met haar door de straten van ‘the big apple’.
Inmiddels zijn we vier weken verder en moet ik toegeven, meiden ik mis jullie. Ilse is een schat hoor begrijp me niet verkeerd. En Jan ach hij is zo lief, werkt zo hard en samen stralen ze. Maar het is niet wat ik er van verwacht had.
In plaats van de lifestyle die ik het afgelopen jaar gewend ben, eentje van een hunk met status ben ik nu ‘new in town’en moet ik mijn weg zien te vinden in deze wereldstad. Dit is absoluut geen vakantie! Er is hier geen Albert Hein, er staat geen auto voor de deur, de meiden komen niet over de vloer, het is niet elke avond feest, geen zwembad, geen strand en lekker in de tuin zitten is er ook niet bij.
In plaats van het luxe leven, dat mij goed staat, mag ik nu mee op boodschappen jacht, metro in en uit naar vrijwilligersprojecten, snuffelen in de Ikea, naar de gym en luisteren naar de Skype gesprekken die Ilse heeft met de meiden en anderen. Naar de club is er niet bij voor mij want daar moet je op een lijst staan ‘Ja hallo, ik hoor op die lijst, ik ben DE Chad’. Nee in plaats daarvan gaan we naar de pub en ik mag niet eens altijd mee. Ik snap het wel hoor, ik pas niet in Ilse’s tasje en met een kleine hunk als mij over straat, ja, daar is NYC nog niet klaar voor. Ilse is druk, druk, druk dus voor een dagje luieren in Central Park is geen tijd. Toen ze vorige week begon met dansen dacht ik YES, dit gaat hem worden, mijn doorbraak maar……jammer. Ook hier was geen plaats voor mij. Ilse heeft het geprobeerd maar ze dachten dat ik onder de 13 jaar was en dat ging mij te ver. Het kan dan wel een hip, hot and happening dansschool zijn maar na zo’n belediging wil ik daar niet eens meer dansen.
Ondanks dat het niet allemaal is wat ik ervan verwacht had en ik erg moet wennen aan mijn leven als een local/burger ben ik toch gelukkig. Gelukkig samen met Ils en gelukkig dat Jan en Ils samen gelukkig zijn.
Er is alleen een ding dat ik mis….die gekke, vrolijke, lieve, mooie meiden......(en Ilse mist ze trouwens ook).
Ilse vroeg als verjaardagscadeautje aan haar vriendinnen een sportieve, knappe, lieve, reislustige man met krullen en de juiste dance moves. Zij vonden mij natuurlijk en de rest is geschiedenis.
Jammer genoeg was de romance tussen Ilse en mij van korte duur. Op dezelfde avond dat ze mij kreeg ontmoette ze de man van haar dromen, Jan. Ok, ok, ok, ik snap het, onwijs aantrekkelijke kerel, hij praat misschien meer dan dat ik doe en hij is iets groter. Maar dan toch, op dezelfde avond dat ik viel voor haar, brak ze ook mijn hart. Gelukkig vonden we een tussenweg en mocht ik in het huis van Ilse blijven. Soms deed het pijn om hen zo verliefd te zien maar ik had Ilse ook genoeg dagen voor me alleen. Er gebeurde niets, Ilse is loyaal, maar ik genoot van haar gezelschap. We werden soulmates tot die ene dag………Haar vriendinnen vonden het tijd voor een wereldreis. Niet met z’n allen, nee een wereldreis voor mij. Ook al vond ik het moeilijk om Ilse te missen, ik wist dat ze in goede handen was. De meiden waren heel wat van plan en met gezonde weerstand ben ik eraan begonnen. Wat een trip!
In een klein jaar tijd ben ik in Valkenswaard, Naaldwijk, Duitsland, Samos, Toscane, Portugal, Australië, Nieuw Zeeland en de Maledive geweest. Ik was in het gezelschap van mooie meiden die me de tijd van mijn leven hebben bezorgd. Mijn leven was één groot feest. Ik ging van discotheek naar zwembad, strand, massage, motortoertochten, paardrijden, chickies versieren, borrels drinken, bowlen: genieten dus. Ook waren er mooie momenten waar ik als VIP bij mocht zijn zoals het huwelijk van Jan en Ilse en het moment dat Wiet en Erik erachter kwamen dat ze een baby krijgen. Ik voelde me vereerd.
En toen kwam die ene dag steeds dichterbij. Jan en Ilse zouden vertrekken naar New York. Ik heb zo in de rats gezeten of ik haar nog ooit zou zien en of ze me al miste. En toen kwam het verlossende woord, ik mocht mee, mee naar NYC, whooeeehooeee. Ik ben met een paar meiden een mooi pakje uit gaan zoeken zodat ik mijn status in Amerika ook hoog kon houden. Ik was er klaar voor, de hereniging met mijn soulmate en een nieuwe trip. Een paar dagen voordat het zover was vond de hereniging plaats. De meiden hadden weer hun best gedaan. Ze hebben mijn dromen waar gemaakt: een eigen boek en weer in gezelschap zijn van Ilse. Ilse was dolgelukkig alleen had ze me niet gemist! Ze dacht dat ze me had weggegeven aan een vriendin die mijn “good looks” en charme wel kon gebruiken. Ik was boos, verdrietig, alles tegelijk maar toen keek ik in die mooie blauwe ogen, dacht aan onze trip en ja, ik vergaf haar. Vanaf dat moment waren we samen, in ieder geval dat dacht ik. Maar daar kwam de volgende teleurstelling, ik kon niet mee in de koffer en moest met de luchtvracht mee. ‘Nog twee weken wachten lieverd’, zei ze.
Hello New York City, daar was ik dan. Na twee weken in een doos te hebben gezeten, wat al een avontuur op zich was, kon het echte avontuur beginnen. Ik wilde de stad verkennen, mijn dance moves laten zien in de hipste clubs, genieten in Central Park, stralen in een musical, mijn haar en nagels laten doen, shoppen op 5th avenue en samen zijn met Ilse. Ik had al mijn hoop op haar gevestigd want ze zou toch niets om handen hebben. Ik zag me al lopen met haar door de straten van ‘the big apple’.
Inmiddels zijn we vier weken verder en moet ik toegeven, meiden ik mis jullie. Ilse is een schat hoor begrijp me niet verkeerd. En Jan ach hij is zo lief, werkt zo hard en samen stralen ze. Maar het is niet wat ik er van verwacht had.
In plaats van de lifestyle die ik het afgelopen jaar gewend ben, eentje van een hunk met status ben ik nu ‘new in town’en moet ik mijn weg zien te vinden in deze wereldstad. Dit is absoluut geen vakantie! Er is hier geen Albert Hein, er staat geen auto voor de deur, de meiden komen niet over de vloer, het is niet elke avond feest, geen zwembad, geen strand en lekker in de tuin zitten is er ook niet bij.
In plaats van het luxe leven, dat mij goed staat, mag ik nu mee op boodschappen jacht, metro in en uit naar vrijwilligersprojecten, snuffelen in de Ikea, naar de gym en luisteren naar de Skype gesprekken die Ilse heeft met de meiden en anderen. Naar de club is er niet bij voor mij want daar moet je op een lijst staan ‘Ja hallo, ik hoor op die lijst, ik ben DE Chad’. Nee in plaats daarvan gaan we naar de pub en ik mag niet eens altijd mee. Ik snap het wel hoor, ik pas niet in Ilse’s tasje en met een kleine hunk als mij over straat, ja, daar is NYC nog niet klaar voor. Ilse is druk, druk, druk dus voor een dagje luieren in Central Park is geen tijd. Toen ze vorige week begon met dansen dacht ik YES, dit gaat hem worden, mijn doorbraak maar……jammer. Ook hier was geen plaats voor mij. Ilse heeft het geprobeerd maar ze dachten dat ik onder de 13 jaar was en dat ging mij te ver. Het kan dan wel een hip, hot and happening dansschool zijn maar na zo’n belediging wil ik daar niet eens meer dansen.
Ondanks dat het niet allemaal is wat ik ervan verwacht had en ik erg moet wennen aan mijn leven als een local/burger ben ik toch gelukkig. Gelukkig samen met Ils en gelukkig dat Jan en Ils samen gelukkig zijn.
Er is alleen een ding dat ik mis….die gekke, vrolijke, lieve, mooie meiden......(en Ilse mist ze trouwens ook).
-
30 Maart 2012 - 19:20
Rebekka:
Oh ilsje, allereerst moet je ons hier zien zitten, met z'n 4en je verhaal te lezen! Hilarisch! Wij missen Chad en jou ook!! -
30 Maart 2012 - 19:22
Nancy:
Ilse, wat een geweldig verhaal! Wat schrijf je leuk! Geniet er lekker van.... Xx -
30 Maart 2012 - 19:26
Chad Zijn Groupies:
Dear Chad, fijn te lezen dat je de lange reis hebt overleefd.. Eindelijk een teken van leven! Wij missen jou en je gastheer en love of your life ook! Een voor een zullen we ons met je herenigen en in gedachte ben je bij ons.. Stuur ons vooral meer foto's voor de eenzame nachten en weet, dat er hier ook altijd een plekje voor je is! In de clubs scanderen ze hier nog steeds je naam, wij zullen jullie niet vergeten!! Forever yours.. -
30 Maart 2012 - 19:30
Maria Jansen:
Hoi Ilse het is een genot om je verslagen te lezen. Je hebt je roeping echt gemist.
De groetjes voor jullie allebei xxxxxx -
30 Maart 2012 - 19:47
Tineke:
Ha Ilse, leuke verhalen, je kunt altijd nog journalist worden. Ja Chad heeft het nodige meegemaakt, had van Wieteke gehoord hoe het allemaal gegaan is. Geniet van NY en hopelijk momen er nog veel van die leuke verhalen. gr Tineke. -
30 Maart 2012 - 19:48
Thirza:
Deze studiebol zit niet bij de andere meiden, maar het is natuurlijk wel een leuke pauze. Ik vind het fijn weer iets van Chad te horen :) Dat doet me goed. En Chad ik mis je ook :)
En Ilse en Jan jullie mis ik natuurlijk ook. Dikke kus -
31 Maart 2012 - 06:23
Ellen Rotaru:
Wat een leuk verhaal zeg. je moet schrijfster worden joh. Het leest heerlijk weg.
Liefs
Ellen -
31 Maart 2012 - 08:16
Patricia :
Hilarisch, het is nu wel duidelijk hoe Chad zich voelt. Dus Ilse succes met zijn inburgeringscursus,
greetz -
31 Maart 2012 - 09:34
Ellen:
Lieve Chad,
we zijn blij dat het je goed gaat in NY. Natuurlijk is het anders dan je jetset leventje van afgelopen jaar, maar gun jezelf even de tijd om te wennen aan de newyorkers. Maar wij missen jou ook hoor! Ik ben blij dat er een tripje jouw kant op in de planning staat. Dan kunnen we weer samen knuffelen en kan je mij alle hotspots laten zien daar. Want dan ben jij gewoon weer DE CHAD ofcourse.. ;)
Dikke kus, ook aan Ilse en Jan -
01 April 2012 - 20:15
Hanneke:
Hij is weer geweldig!! We miss you to chadje...
Is het nog gelukt t weekend? With the cableguy..
Spreek je snel.
Liefs Han en de mannen -
02 April 2012 - 09:09
Sjaak.:
Wat een pax is die Chad och ook hè.
Blijft toch moeilijk om aan mijn broer te tippen!!! -
04 April 2012 - 18:16
Richard:
Die Chad leg een behoorlijke kast te wezen met z'n kast.. -
09 April 2012 - 17:50
Monique:
Hallo Chad, leuk dat ik nu ook weet wie je bent.
Ja het zal niet meevallen daar in het verre NYC, maar jij bent in ieder geval in goed gezelschap. Ilse en Jan zorg goed voor Chad en veel plezier samen. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
